... chimichurri natuurlijk. In deze foto zeker geen Argentijnse steak, maar wel de chimichurri.
Het is dan ook compromissen-avond. Het thuisfront wil absoluut frietjes van bij de frietmeneer (de frituur dus). Ik, ik wil echt eten. Ne goeie steak dus.
Dus, of we gaan op restaurant. Of ik geef toe en we halen friet. Of ik begin thuis nog te koken.
Het eerste lukt niet. Net gaan joggen, 't is al bijna 20u, en ik sta nog nat in 't zweet. We sluiten een compromis. De mannen gaan frietjes halen. Ik bak steak en maak er een lekker sausje bij.
Et voilà, 20 min. later staat die steak op tafel, is er een slaatje en chimichurri. En ook de mannen zijn ondertussen terug met de frietjes. Perfecte timing.